Apel do Prezydenta RP Andrzeja Dudy
Szanowny Panie Prezydencie,
Tak bliski Panu Prezydentowi świętej
pamięci prezydent Lech Kaczyński
przerwał niesławną passę pomijania niektórych zasłużonych bojowników o
Polskę w drugiej wojnie światowej, działaczy niepodległościowego podziemia i
części działaczy solidarnościowych. Jego polityka odznaczeniowa, w tym jakże
ważne uhonorowania Orderem Orła Białego,
należy niewątpliwie do najcenniejszych
osiągnięć Jego prezydencji. Myślę, że Pan, Panie Prezydencie, także w dziedzinie
polityki odznaczeniowej może podjąć wiele cennych posunięć, przede wszystkim w
odniesieniu do jakże wielu wybitnych, a wciąż pomijanych działaczy polonijnych,
Polaków, którzy zasłynęli wkładem w
rozwój kultury i nauki w innych krajach, oraz szczególnie zasłużonych
cudzoziemców polonofili. Z radością przeczytałem, że już w czasie pobytu w Nowym
Jorku 29 września 2015 r. przyznał
Pan cztery wysokie odznaczenia
działaczom polonijnym. Chciałbym się jednak upomnieć o jak najszybsze uhonorowanie najwyższym odznaczeniem Orderu
Orła Białego dwóch jakże zasłużonych osób, jakże niesłusznie pomijanych dotąd w uhonorowaniu przez III RP Prof. Iwo C. Pogonowskiego i prof. Richarda C. Lukasa.
Profesor Iwo C. Pogonowski, prawdziwy
polski bohater naszych czasów
Urodzony
3 września 1921 r. we Lwowie Iwo Cyprian Pogonowski, inżynier, konstruktor,
wynalazca i naukowiec (profesor na wyższej uczelni) jest bliskim krewnym jednego z bohaterów Bitwy Warszawskiej Stefana
Pogonowskiego, poległego w czasie zwycięskiej szarży pod Wólką Radzymińską.
Żołnierz polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 r., więziony przez
Niemców od grudnia 1939 r., a w okresie
od 10 sierpnia 1940 r. więziony niemal do końca wojny w obozie Oranienburg-
Sachsenhausen. W kwietniu 1945 pognany w tzw. Marszu śmierci do Schwerina, gdzie został uwolniony 2 maja 1945 r. Odtąd
przebywał na emigracji. Studiował na wydziale handlowym Institute Superieur de
Commerce na Katolickim Uniwersytecie św. Ignacego w Antwerpii/
Po
kilkuletniej pracy w Wenezueli w latach 1947-1950 ukończył studia inżynieryjne
na uniwersytecie w Tennessee, gdzie później pracował jako wykładowca uniwersytecki. Po przeniesieniu
się do pracy w przemyśle naftowym dla Shell Oil Company i Texaco zasłynął jako w sferze wiertnictwa oceanicznego -
uzyskał aż 48 patentów za swe pomysły wynalazcze Równocześnie kontynuował
działalność wykładową na Uniwersytecie Stanowym Wirginii. W czasie swej pracy
jako wykładowca przeżył niemały szok. Jak mi kiedyś relacjonował, zorientował
się, że ogromna część studentów, a nawet wykładowców tej uczelni nie ma
zielonego pojęcia o dziejach Polski, a nawet co gorsza, powtarza głupawe
stereotypy o polskim antysemityzmie i nacjonalizmie. I wtedy doszło do
zdumiewającej metamorfozy w życiu prof. Pogonowskiego. Ten świetny znawca nauk
ścisłych i inżynierii, zaczął zajmować się opracowywaniem słowników i książek o polskiej
historii, by ułatwić jej poznawanie
przez amerykańskich studentów. Robił to
bardzo skutecznie. Wydał kilka doskonale opracowanych przez niego słowników
polsko-angielskich , z dziesiątkami tysięcy haseł : „Practical
Polish-English Dictionary”, New York 1979, Polish-English Standard Dictionary”, New York 1985, „Unabridged
Polish-English Dictionary,” New York 1997.Wydał po polsku i angielsku parę
„Historycznych Atlasów Polski”, popularyzujących nasze dzieje: „ Poland – A
Historical Atlas”, New York 1987 i „Historyczny Atlas
Polski”, Kraków 1995.
Nader
ważną pozycją w dorobku prof. I.C. Pogonowskiego była ponad czterysta stronicowa książka „Jews
in Poland – A Documentary History”(Zydzi w Polsce – dokumentalna historia),
New York 1998, Książka ta w świetny faktograficzny sposób broniła prawdy o
stosunkach polsko- żydowskich, rozbijając antypolskie stereotypy. Rangę tej
publikacji w przedstawianiu polskich racji umocniło poprzedzenie jej pochwalnym wstępem przez słynnego żydowskiego historyka i politologa
Richarda Pipesa. Książka Pogonowskiego okazała się niewątpliwym sukcesem –
miała dwa wydania : w 1993 r. i 1998 r. Jedną z najgłośniejszych książek prof. Pogonowskiego była napisana przezeń
popularna historia Polski: „Poland
– An Illustrated History”,, wydana w
2000 roku 2000 z rekomendacją
prof. Normana Daviesa i Zbigniewa Brzezińskiego.
Prof. Pogonowski
konsekwentnie zabiegał o upowszechnienie w USA opinii o pionierskiej roli Polski w kształtowaniu europejskiej
demokracji. Sprawę tę szczególnie mocno akcentował w wydanych w 2010 r. w Nowym
Jorku po angielsku i po polsku: „Pierwsza
demokracja w nowożytnej Europie”,
i „The First Democracy in
Modern Europe: Million Free Citizens in Poland during the Renaissance”. W
2002 r. wydał książkę o heraldyce. Poza pracą naukową wielokrotnie publikował
prace publicystyczne- część z nich ukazała się w Warszawie na łamach „Nowego
Dziennika”. W Polsce wydał też dwa zbiory publicystyki: „Świat
po amerykańsku”, Szczecinek 2004 i „Hegemonia –
Komentarze do polityki zagranicznej USA”, Poznań 2008. Jestem pełen tym
większego podziwu dla rozległej twórczości prof. Iwo Cypriana Pogonowskiego, iż
ten tak wybitny naukowiec od
kilkudziesięciu lat chory jest na chorobę Heinego Medina (dlatego nie może
przyjeżdżać do Polski).
W świetle
jego zasług dla popularyzacji i obrony Polski
do tym większego skandalu urasta fakt ,że w Trzeciej
Rzeczypospolitej nie zdobyto się na
żadne odznaczenie dla uczczenia jego dorobku. Otrzymał wyłącznie społeczne
odznaczenie - Medal Polonia Mater Nostra Est ( w 2002
r.).
Wielki popularyzator i obrońca historii Polski – prof.
Richard C. Lukas
Na
uhonorowanie najwyższym polskim odznaczeniem niewątpliwie zasługuje słynny amerykański historyk
polskiego pochodzenia profesor Richard C. Lukas, przez wiele lat wykładowca. na
Uniwersytecie Technologicznym Tennesee i Uniwersytecie Południowej Florydy w Tampie.
Profesor Lukas bije na głowę wszystkich
współczesnych amerykańskich historyków pod
względem ilości i jakości książek poświęconych historii Polski. Jest autorem
10 historycznych książek naukowych, w
tym aż siedmiu poświęconych
historii, Polski w drugiej wojnie
światowej. Najsłynniejszą jego ksiązką jest wydana w 1986 r. publikacja:.” The Forgotten
Holocaust: The Poles Under German Occupation, 1939-1944” , (Zapomniany holocaust: Polacy pod niemiecką
okupacją) :University
of Kentucky Press 1945” ,poświęcona
obrazowi cierpień polskich i żydowskich dzieci w czasie wojny. Dodajmy do tego
dwa przygotowane przez Lukasa wybory
polskich wspomnień z doby wojny: „ Out of the Inferno: Poles Remember the Holocaust,”
(1989,) i „Forgotten Survivors:
Polish Christians Remember the Nazi Occupation”, (, 2004).
Prof. R.C. Lukas jest obok prof. N. Daviesa tym zagranicznym historykiem, który opublikował
najwięcej cennych dzieł o Polsce. Oczywiście ksiązki Daviesa zyskały bez
porównania więcej rozgłosu w świecie.. Równocześnie jednak trzeba stwierdzić,
że niektóre części jego książek były nieco powierzchowne i zawierały
uogólnienia pisane pod wpływem historyków niemieckich czy rosyjskich. (Pisałem
na ten temat w drugim tomie książki
„Żeby Polska…”,Warszawa 2010, ss.59-62). N. Davies pod wpływem salonu „krakówka”
niepotrzebnie wdawał się też w bardzo
powierzchowne oceny bieżącej sytuacji politycznej w Polsce, atakując PiS jako
„ruch wywrotowy”, który „stara się zburzyć III RP”. Można żałować
natomiast, że przy jego tak wielkim autorytecie Davies nie zdecydował się na otwarte
przygwożdżenie antypolskich kłamstw hochsztaplera J. T. Grossa. W mojej ocenie
R.C. Lukas znacznie gruntowniej od N. Daviesa odtwarzał obraz przedstawianych przez siebie wydarzeń
historycznych w Polsce, choć ograniczał się tylko do czasów drugiej wojny
światowej. Trzeba tu podkreślić, że Lukas wielokrotnie bardzo zdecydowanie
występował przeciw kłamstwom na temat najnowszej historii Polski, m.in.
bardzo mocno demaskując oszczerstwa J. T. Grossa.
Za swoje zasługi prof. Lukas był uhonorowany Nagrodą Fundacji
Kościuszkowskiej, Orderem Odrodzenia Polski ( w 1988 r. przez Rząd Polski na
Obczyźnie), Literacką Nagrodą im. Janusza Korczaka, przyznaną przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu (1994), Nagrodą za osiągnięcia kulturalne, przyznaną
przez Amerykańską Radę dla Polskiej Kultury (1994) Nagrodą Instytutu Józefa Piłsudskiego w
Ameryce (2000), Nagrodą Stowarzyszenia Prasy Katolickiej (2009), Nagrodą
Mieczysława Hamana, przyznaną przez Polish American Historical Association
(2013 ).Na tym tle jakąż wielką niesprawiedliwością jest fakt, że profesor R. C. Lukas, autor
tylu znakomitych książek o Polsce i
zarazem niezłomny obrońca prawdy o naszym narodzie, nie został
uhonorowany żadnym odznaczeniem przez 26
lat III RP, choć zasługuje na najwyższe wyróżnienia. A dzieje się tak w czasie,
gdy najzajadlejszy polakożerca Jan Tomasz Gross jest uhonorowany wysokim
odznaczeniem ( od A. Kwaśniewskiego ), a
Ukrainiec Bohdan Osadczuk, b. stypendysta
hitlerowski w Berlinie w czasie drugiej wojny światowej, reprezentujący
w wielu sprawach nacjonalistyczne poglądy ukraińskie wobec Polaków został
odznaczony przez A. Kwaśniewskiego Orderem Orła Białego! Za co?
Wierzę, że Pan, Panie
Prezydencie, wreszcie naprawi tak haniebne zaniechania wobec profesora I. C. Pogonowskiego i profesora R. C. Lukasa
i doprowadzi do ich należytego uhonorowania. Będzie to bardzo ważny krok na drodze do ukrócenia
wieloletnich praktyk traktowania po
macoszemu najbardziej zasłużonych ludzi z Polonii i najwybitniejszych
zagranicznych polonofilów. Zwracam się z
gorącą prośbą do liderów wielkich organizacji polonijnych: KPA, USOPAŁ, KPK i
innych organizacji polonijnych oraz do wszystkich żarliwych patriotów o
poparcie mego apelu do prezydenta
Andrzeja Dudy w sprawie odpowiedniego uhonorowania prof. Ivo Cypriana Pogonowskiego i prof. Richarda
C. Lukasa. I o zrobienie tego jak najszybciej, żeby nie zatroszczono się o ich pamięć dopiero po
śmierci. Obaj są w podeszłym wieku: ur.
w 1921 roku prof. I. C. Pogonowski ma 94 lata, a R. C. Lukas, ur. w 1937 r. ma
78 lat. Na dodatek, jak czytałem, prof. Pogonowski od dawna jest ciężko chory.
Ich uhonorowanie przez nowego prezydenta RP
należałoby do najcenniejszych jego dokonań. Czytelników mego blogu bardzo
gorąco proszę o maksymalne spopularyzowanie
tej propozycji.
Jerzy
Robert Nowak
1
października 2015 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz